سرمقاله
مهمترین خطری که یک امت را تهدید می کند و در معرض خطر و نابودی می کشاند و بازیچه بازیگران و شکار دام فریب کاران می گرداند، عدم بیداری، آ گاهی و غفلت آن امت است.
اما متاسفانه زمانی که انسان از این روزنه به امت اسلامی نگاه می کند، روحش نا آرام و قلبش جریحه دار میگردد، زیرا امتی را می بیند، که با داشتن پر بار ترین و تنومندترین درخت فرهنگ و دانش، به آفت خطر ناک فقر فرهنگی و بیداری گرفتار است.
پدیدۀ شوم غفلت، آنها را بی خویشتن گردانیده و نزدیک است که لباس مسخ را به همه ی کالبد آنها به پوشاند.
و از بهار زندگی شان روح بیداری و تحرک رخت بر بسته است.
و از طرف دیگر دشمنان شان با تبلیغات مسموم کننده و زهر آگین، در راه اشاعه فتنه و فساد، ایجاد شک و تردید در با ور های راستین آنها و منحط جلوه دادن فرهنگ اصیل اسلامی شان، از هیچ تلاش و زحمت دریغ نکرده و همواره در تکاپو و جستجواند.
نتیجه طبیعی و تلخ که از این و ضعیت دردناک و این تقابل ناموزون انتظار می رفت، امت اسلامی آن را با تمام وجود لمس میکند و ظلمت و تا ریکی آن، صفا و معنویت امت را از بین برده و به کالبد بی روح تبدیل کرده است. اگر این روند جریان داشته باشد شعله نتایج تلخ تر و خطرناکتر بعدی آن، همه هستی و حیثیت امت را خواهد سوختاند.
پس در چنین برهه ی حساس از زمان، بهترین خدمت به امت اسلامی، بذر روح بیداری و آ گاهی به صحرای قلوب شان است، فاصله و پرده های که در بین آنها ( به و یژه نسل جوان ) و فرهنگ و ایدلوژی مترقیانه و اصیل اسلامی شان ایجاد گردیده، برطرف گردانیده شود، و آنها با سرچشمه زلال فرهنگ و اندیشه ناب اسلامی خویش، نزدیک و آشنا شوند، پس باید زبان با گفتار، قلم با جوهری از خون دل و قلب با تپش مستدام به حرکت در آیند.
این نکته را به یاد داشته باشیم که استیلا و غلبه فکری و فرهنگی دشمنان اسلام، بر جوامع اسلامی از جهت حسن و کما ل فرهنگ شان نبوده، زیرا به جز رنج و نابودی چیزی دیگری را برای بشر به ارمغان نیاورده، بلکه قوت آنها در ضعف امت اسلامی نهفته است چون و قت که امت اسلامی، مزارع خشکیده قلوب خویش را، از سر چشمه صاف و پاک اسلامی به طور درست آب یاری نکردند، پس طبیعتاً زمینه برای رشد، خار و خاشاک فرهنگ خانمان سوز آنها گردید.
پس بیاییم درین قرن که به گفته تئوریستها، قرن نبرد و اندیشه ها است، سطح فکر و فرهنگ خود را متناسب با شان و حیثیت اسلامی خویش بالا ببریم، و برای حل مشکلات و باز یافتن هستی و عظمت خود، با اراده و غیرت اسلامی خویش، بر فقر فکری و فرهنگی یورش بریم و آنرا به زباله دان تاریخ به سپاریم.
اداره ی مدرسه منبع العلوم تصمیم بر این گرفت که برای نیل به این هدف نهایت مقدس، و وزیدن نسیم ایمان بر چمن و لاله زار پژمرده ای امت اسلامی، و بیداری غیرت اسلامی مسلمانان، شعاع و نسیم را از آفتا ب و بهار آسمان بلند ایمان و اسلام بر قلوب و جان آنها در قالب ماه نامه ی «الغزالی» بتاباند، تا که از آن درس زندگی و حیات ایمانی بر گرفته شود.